Re: ข้อสังเกตุ คำพิพากษาศาล เกียวกับประกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่3760/2533สัญญารับประกันภัยรถยนต์ระบุการคุ้มครองความรับผิดต่อบุคคลภายนอกว่าการคุ้มครองผู้ขับขี่บริษัทจะถือว่าบุคคลใดซึ่งขับขี่รถยนต์โดยได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยเสมือนหนึ่งเป็นผู้เอาประกันภัยเองฯลฯหมายความว่าจำเลยที่5ในฐานะผู้รับประกันภัยจะเป็นผู้ใช้ค่าสินไหมทดแทนในนามผู้ขับขี่เสมือนหนึ่งผู้เอาประกันภัยเป็นผู้ขับขี่เองเมื่อ ป. ขับขี่รถคันเกิดเหตุโดยได้รับความยินยอมจากจำเลยที่1ผู้เอาประกันภัยจำเลยที่5จึงต้องรับผิดต่อโจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอก
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2478/2535แม้สัญญาประกันภัยระบุว่าผู้รับประกันภัยจะถือว่าบุคคลใดซึ่งขับขี่รถยนต์โดยได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยเสมือนหนึ่งเป็นผู้เอาประกันภัยเองเมื่อข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่าจำเลยกับ อ. ผู้เอาประกันภัยมีนิติสัมพันธ์กันอย่างไรและจำเลยขับรถยนต์คันที่ อ.เอาประกันภัยไว้ในฐานะอะไรถือไม่ได้ว่าจำเลยขับรถโดยความยินยอมจาก อ. ดังนั้นโจทก์จะถือเอาประโยชน์จากข้อสัญญาประกันภัยดังกล่าวหาได้ไม่
คำพิพากษาศาลฎีกาที่563/2538กรมธรรม์ประกันภัยมีข้อความว่าบริษัทผู้รับประกันภัยจะใช้ค่าสินไหมทดแทนในนามของผู้เอาประกันภัยเมื่อผู้เอาประกันภัยต้องรับผิดตามกฎหมายและบริษัทจะถือว่าบุคคลใดซึ่งขับขี่รถยนต์โดยได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยเสมือนหนึ่งเป็นผู้เอาประกันภัยเองเมื่อจำเลยที่2นำรถยนต์บรรทุกซึ่งจำเลยที่3รับประกันภัยไว้ไปใช้โดยให้จำเลยที่1ลูกจ้างของตนเป็นคนขับแล้วเกิดเหตุละเมิดขึ้นต้องถือว่าจำเลยที่1ขับรถโดยความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยและมีฐานะเป็นเสมือนผู้เอาประกันภัยเองจำเลยที่3จึงต้องรับผิดในฐานะผู้รับประกันภัยและหาเป็นการขัดกับประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา887วรรคหนึ่งไม่
4.เงื่อนไขที่เกี่ยวกับทรัพย์ที่เอาประกันภัยสูญหาย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่1002/2501เมื่อรถที่เอาประกันภัยหายผู้เอาประกันภัยบอกกล่าวให้ผู้รับประกันภัยทราบเมื่อเวลาล่วงไปหนึ่งเดือนก็ไม่ทำให้ผู้รับประกันภัยพ้นความรับผิดถ้าผู้รับประกันภัยเสียหายก็เรียกร้องให้ผู้เอาประกันภัยรับผิดได้อีกส่วนหนึ่ง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2098/2518คนร้ายเปิดประตูเหล็กเข้าไปลักทรัพย์ในร้านค้าโดยโซ่และกุญแจที่ใส่ล่ามประตูเหล็กหายไปด้วยเป็นการใช้กำลังและวิธีการรุนแรงในการลักทรัพย์ตามกรมธรรม์ประกันภัยซึ่งผู้รับประกันภัยต้องรับผิด
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2570/2518กรมธรรม์ประกันภัยที่ว่าผู้รับประกันภัยไม่รับผิดในเหตุที่เกิดระหว่างรถถูกคนอื่นเอาไปขับขี่โดยมิได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยไม่หมายความรวมถึงรถถูกลักไปแล้วเกิดอุบัติเหตุเสียหายแก่รถ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่518/2519เงื่อนไขในหนังสือกรมธรรม์ประกันภัยที่ระบุว่าผู้ประกันภัยจะต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนในกรณีที่รถของผู้เอาประกันภัย"ถูกขโมยทั้งคัน"นั้นนอกจากมีความหมายถึงการที่รถถูกคนร้ายลักไปแล้วยังหมายความรวมถึงการที่รถถูกคนร้ายปล้นเอาไปด้วย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่3366/2522รถยนต์ของโจทก์ผู้เช่าซื้อเอาประกันภัยโดยโจทก์เป็นผู้รับประโยชน์ผู้เช่าซื้อให้ผู้อื่นเช่ารถไปไม่เป็นการโอนวัตถุที่เอาประกันภัยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ตามมาตรา875รถถูกลักเป็นภัยตามกรมธรรม์โจทก์ฟ้องผู้รับประกันภัยได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่534/2523การที่ผู้เอาประกันภัยแจ้งเรื่องให้ผู้รับประกันภัยทราบในวันเดียวกับที่ตนทราบว่ารถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้หายไปเป็นการปฏิบัติที่ถูกต้องตามเงื่อนไขกรมธรรม์ประกันภัยซึ่งกำหนดให้แจ้งให้ผู้รับประกันภัยทราบโดยไม่ชักช้าเมื่อมีความเสียหายหรือความรับผิดเกิดขึ้น
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2793/2524เมื่อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้ถูกคนร้ายลักไปผู้เอาประกันภัยจะต้องแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจในโอกาสแรกที่รู้การที่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานถึงสิบกว่าวันจึงแจ้งความนั้นอาจเกิดผลเสียหายแก่บริษัทจำเลยผู้รับประกันภัยได้ถือไม่ได้ว่าผู้เอาประกันภัยปฏิบัติถูกต้องตามเงื่อนไขแห่งกรมธรรม์ประกันภัยจำเลยไม่ต้องรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เจ้าของรถยนต์ที่ให้ผู้เอาประกันภัยเช่าซื้อไป
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2179/2526ผู้รับประโยชน์แจ้งให้ผู้รับประกันภัยทราบถึงเรื่องรถยนต์หายและขอให้ใช้ค่าทดแทนตามสัญญาถือได้ว่าแจ้งแทนผู้เอาประกันภัยแล้วทั้งเงื่อนไขในสัญญาก็หาได้กำหนดว่าถ้าผู้เอาประกันภัยไม่แจ้งให้ทราบในเวลาอันสมควรผู้รับประกันภัยจะพ้นความรับผิดกับกำหนดไว้ว่าอาจเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายใดๆอันเกิดจากการไม่แจ้งให้ทราบเท่านั้นผู้รับประกันภัยจึงต้องรับผิดตามสัญญาประกันภัย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่297/2526โจทก์รับประกันภัยรถยนต์จากจำเลยที่2ซึ่งเป็นผู้เช่าซื้อจากจำเลยที่1โจทก์ได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้จำเลยที่1เพราะจำเลยแจ้งว่ารถถูกลักไปเมื่อปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ศุลกากรยึดรถนั้นเนื่องจากมีผู้นำไปขนสินค้าหลบหนีภาษีซึ่งตามกรมธรรม์ประกันภัยโจทก์จะใช้ค่าสินไหมทดแทนต่อเมื่อเกิดวินาศภัยแก่รถยนต์สูญหายไปเนื่องจากถูกคนร้ายลักทรัพย์ชิงทรัพย์หรือปล้นทรัพย์ฉะนั้นจำเลยที่1จึงต้องคืนเงินค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2708/2526ขณะคนร้ายลักเอารถยนต์ไปรถยนต์จอดอยู่ณที่เก็บมิได้ถูกลักไปในขณะที่ใช้งานรับจ้างอันเป็นการผิดเงื่อนไขตามกรมธรรม์ประกันภัยแต่อย่างใดการที่โจทก์ใช้รถยนต์รับจ้างมิได้เป็นเหตุโดยตรงที่ทำให้รถยนต์ถูกคนร้ายลักไปจำเลยจึงต้องรับผิดตามสัญญา
คำพิพากษาศาลฎีกาที่2779/2527ตามกรมธรรม์ประกันภัยมีเงื่อนไขให้จำเลยรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายหรือสูญหายต่อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้เนื่องจากการลักทรัพย์ก็ต้องหมายความว่าจำเลยจะรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนในกรณีรถยนต์สูญหายไปเนื่องจากการลักทรัพย์อย่างหนึ่งและในกรณีที่รถยนต์เกิดความเสียหายอันเนื่องมาจากการลักทรัพย์อีกอย่างหนึ่งรถยนต์ของโจทก์เกิดความชำรุดเสียหายก็เป็นผลสืบเนื่องมาจากการลักทรัพย์โดยตรงจำเลยจึงต้องรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เพื่อความเสียหายดังกล่าว
คำพิพากษาศาลฎีกาที่3844/2528สัญญาประกันภัยมีผลบังคับตั้งแต่ผู้รับประกันภัยตกลงรับประกันภัยและได้ออกหนังสือรับประกันภัยล่วงหน้าให้แก่ผู้เอาประกันภัยไว้สัญญาประกันภัยทำขึ้นก่อนผู้เอาประกันภัยทราบว่าสินค้าสูญหายแม้ว่าผู้รับประกันภัยจะออกกรมธรรม์ประกันภัยให้หลังจากผู้เอาประกันภัยทราบว่าสินค้าสูญหายแล้วสัญญาประกันภัยก็ไม่ตกเป็นโมฆะ
ข้อกำหนดในสัญญาประกันภัยที่ว่าในกรณีวัตถุที่เอาประกันภัยสูญหายผู้เอาประกันภัยจะต้องบอกกล่าวให้ตัวแทนของผู้รับประกันภัยทราบเพื่อทำรายงานสำรวจเสียก่อนมิฉะนั้นจะไม่จ่ายเงินนั้นเป็นวิธีปฎิบัติเพื่อให้ผู้รับประกันภัยเชื่อถือได้ว่าสินค้าที่เอาประกันภัยสูญหายจริงเท่านั้นหากผู้รับประกันภัยเชื่อถือได้แน่นอนแล้วจะไม่ถือข้อกำหนดนี้เป็นสาระสำคัญก็ได้หาเป็นการผิดเงื่อนไขตามกรมธรรม์ประกันภัยไม่
คำพิพากษาศาลฎีกาที่5925/2538กรมธรรม์ประกันภัยระบุว่าการประกันภัยนี้ไม่คุ้มครองความเสียหายหรือสูญหายอันเกิดจากการลักทรัพย์ยักยอกทรัพย์โดยบุคคลที่ได้รับมอบหรือครอบครองรถยนต์ตามสัญญาเช่าสัญญาเช่าซื้อสัญญาซื้อขายหรือสัญญาจำนำหรือโดยบุคคลที่กระทำสัญญาดังกล่าวข้างต้นเมื่อความเสียหายหรือสูญหายของรถยนต์ที่โจทก์ที่2เช่าซื้อมาจากโจทก์ที่1เกิดจากการยักยอกทรัพย์ของ ท. ซึ่งเป็นผู้ยืมรถยนต์จากโจทก์ที่2ท. มิใช่เป็นผู้เช่าซื้อผู้เช่าผู้รับจำนำหรือผู้ซื้อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้ทั้งมิใช่ผู้ครอบครองรถยนต์ตามสัญญาเช่าเช่าซื้อซื้อขายหรือสัญญาจำนำเลยการที่รถยนต์ซึ่งจำเลยรับประกันภัยไว้ถูก ท. ยักยอกไปจึงไม่อยู่ในเงื่อนไขข้อจำกัดความรับผิดตามกรมธรรม์ดังกล่าวหากจะตีความเจตนาของคู่สัญญาตามกรมธรรม์ประกันภัยยิ่งเห็นได้ชัดว่าโจทก์ที่2เอาประกันภัยรถยนต์ไว้กับจำเลยตามความประสงค์ของโจทก์ที่1ก็เพื่อคุ้มครองรถยนต์ที่โจทก์ที่2เช่าซื้อมาจากโจทก์ที่1ซึ่งหากเกิดความเสียหายใดแก่รถยนต์ที่โจทก์ที่2เช่าซื้อมาโจทก์ทั้งสองย่อมประสงค์จะได้รับความคุ้มครองจากกรมธรรม์มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
5.เงื่อนไขเกี่ยวกับการเกิดอุบัติเหตุ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่890/2500สัญญาประกันภัยซึ่งมีความว่าผู้รับประกันภัยรับผิดในอุบัติเหตุนั้นไม่หมายความเฉพาะเหตุสุดวิสัยแต่หมายความถึงเหตุที่เกิดขึ้นโดยไม่จงใจรวมทั้งที่เกิดขึ้นโดยความประมาทของผู้เอาประกันภัยด้วย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่1002/2505ผู้เอาประกันชีวิตถูกงูพิษกัดถึงตายโดยบังเอิญนั้นนับว่าเป็นอุบัติเหตุตามความหมายของคำว่าอุบัติเหตุแห่งข้อสัญญาที่ว่า"ต้องเป็นเหตุ เนื่องมาจากร่างกายผู้เอาประกันถูกบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกโดยบังเอิญและปราศจากเจตนาของผู้มีส่วนกระทำให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น"แล้วผู้รับประกันชีวิตจึงต้องรับผิด
คำพิพากษาศาลฎีกาที่529/2513คำแปลกรมธรรม์ประกันภัยเป็นภาษาไทยมีข้อความเกี่ยวกับความรับผิดของจำเลย(ผู้รับประกันภัย)ว่า"กรมธรรม์นี้คุ้มครองถึงความสูญเสียไม่ว่าจะเนื่องด้วยสาเหตุอื่นใดอันเกิดแต่การได้รับบาดเจ็บทางร่างกายจากอุบัติเหตุไม่ว่าจะเป็นโดยตรงหรือลำพังก็ตามทีตามเงื่อนไขบทบัญญัติข้อยกเว้นและข้อคุ้มครองที่ระบุไว้ในที่นี้"ส่วนประโยชน์ที่ได้รับระบุไว้ว่า"การประกันภัยที่จะอำนวยผลประโยชน์ให้นี้ใช้ได้เฉพาะในเรื่องการได้รับบาดเจ็บอันตรายอันอาจทำให้สูญเสียชีวิตแขนขาขาดและชดใช้ค่ารักษาพยาบาลอันจะเกิดขึ้นโดยตรงหรือไม่ว่าโดยลำพังจากสาเหตุใดๆก็ตามตามที่ระบุไว้ดังต่อไปนี้ฯลฯ"ดังนี้เห็นว่าการที่ พ.(ผู้เอาประกันภัย)หกล้มขณะลงจากรถย่อมถือว่าเป็นอุบัติเหตุเมื่อเป็นเหตุให้มดลูกแตกปริจึงถือว่าเป็นสาเหตุโดยตรงที่ทำให้พ. ถึงแก่ความตายจำเลยจึงต้องรับผิดชดใช้เงินให้โจทก์ตามกรมธรรม์ประกันภัย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่764/2519 ส. เอาประกันอุบัติเหตุกรมธรรม์ยกเว้นกรณีฆาตกรรมมีคนร้ายขว้างลูกระเบิดมายังโต๊ะอาหารที่ ส. นั่งอยู่กับคนอีกสามคนทำให้ ส. กับอีกคนหนึ่งตายโดยตั้งใจฆ่าคนอื่นเป็นอุบัติเหตุซึ่งบริษัทผู้รับประกันภัยต้องรับผิดไม่ใช่ฆาตกรรม
คำพิพากษาศาลฎีกาที่170/2524ผู้เอาประกันชีวิตเป็นลมล้มเป็นเรื่องเกิดขึ้นโดยบังเอิญการล้มทำให้ศีรษะฟาดพื้นถึงตายถือเป็นอุบัติเหตุตามกรมธรรม์
คำพิพากษาศาลฎีกาที่1249/2526กรมธรรม์ประกันภัยมีข้อความว่า"การชนบริษัทจะใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายที่เกิดขึ้นในระหว่างระยะเวลาประกันภัยต่อรถยนต์รวมทั้งอุปกรณ์ติดประจำเนื่องจากการชนหรือคว่ำหรือไฟไหม้อันเกิดจากการชนหรือคว่ำ"ย่อมคุ้มครองถึงอุบัติเหตุที่เกิดจากรถคว่ำด้วยโดยไม่จำกัดว่าการคว่ำนั้นเกิดเพราะเหตุใดเมื่อปรากฏว่ารถยนต์คันพิพาทเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำจำเลยจึงต้องรับผิดต่อโจทก์
คำพิพากษาศาลฎีกาที่3622/2528โจทก์เอาประกันภัยรถยนต์ไว้แก่จำเลยและได้เอาประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคลผู้ขับขี่ไม่ระบุนามไว้ด้วยโดยมีเงื่อนไขว่าจะใช้บังคับเฉพาะเมื่อผู้ขับขี่ที่ได้รับอนุญาตจากผู้เอาประกันภัยที่ระบุชื่อไว้ในกรมธรรม์ประกันภัยได้รับอุบัติเหตุในขณะที่กำลังขับขี่หรือกำลังขึ้นหรือลงจากรถยนต์ที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัยเท่านั้นปรากฏว่าระหว่างอายุสัญญา พ. ผู้ขับขี่รถยนต์ของโจทก์ได้ขับรถยนต์จะไปส่งของที่กรุงเทพมหานครระหว่างทางได้ถูกคนร้ายชิงเอารถยนต์ไปและคนร้ายได้ฆ่า พ. ถึงแก่ความตายเนื่องจากคนร้ายมีเจตนาลักรถยนต์ของโจทก์พบศพอยู่ห่างถนนที่เกิดเหตุประมาณ7เส้นดังนี้เห็นได้ว่าเหตุที่เกิดขึ้นแก่ พ. เป็นผลโดยตรงหรือเนื่องมาจากการชิงทรัพย์นั้นเองและได้เกิดขึ้นขณะ พ. กำลังขับขี่รถยนต์ซึ่งถือได้ว่าเป็นอุบัติเหตุตามกรมธรรม์ประกันภัย
ตามกรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุมิได้ให้คำจำกัดความคำว่า"อุบัติเหตุ"ไว้จึงต้องถือตามความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ.2528

insurancethai.net

INSURANCETHAI.NET