วันแรกของวันที่เหลือ

วันแรกของวันที่เหลือ

...วันแรกของวันที่เหลือ...
"คนเราไม่เคยนึกถึงตีน เมื่อรองเท้าไม่กัด"
คนเรามักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่จนเมื่อสูญเสียมันไปแล้ว
ไม่เห็นคุณค่าของสองแขน จนกระทั่งมันอยู่ในเฝือก
ไม่เห็นคุณค่าของงาน >(ที่เราว่าแย่ ๆ) จนกระทั่งตกงาน
ไม่เห็นคุณค่าคนรัก >(ที่เราว่าไม่เพอร์เฟ็ค) จนกระทั่งเธอหรือเขาไปแต่งงานกับคนอื่น
ไม่เห็นคุณค่าของพ่อแม่ >(ที่เราว่าขี้บ่น) จนกระทั่งไปงานศพของท่าน
สิ่งที่คนจำนวนมากเลือกทำคือ บ่นว่าตนเองไม่มีความสุข ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่รวย
ไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งนั่นสิ่งนี้ และเอ่ยประโยคยอดฮิตว่า >"มันไม่แฟร์เลย"
บางทีทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเองดูดี ๆ
เราจะพบว่า เรามีอะไรดี ๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี
เราสามารถทำ >"หนึ่งวันเดียวกัน" ของเราให้มีความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่า
ของสิ่งที่เรามี และใช้วันนี้วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลือนี้
มันช่างสั้นเหลือเกิน และเพราะเราไม่มีทางรู้ >"วันแรกของวันที่เหลือ" อยู่สักกี่วัน