ความแตกต่างระหว่างประเทศที่ยากจนและประเทศที่ร่ำรวย

ความแตกต่างระหว่างประเทศที่ยากจนและประเทศที่ร่ำรวย
The difference between the poor countries and the rich ones article

เพื่อไตร่ตรองและทำ.ความแตกต่างระหว่างประเทศที่ยากจนและประเทศที่ร่ำรวย ไม่ได้อยู่ที่ความยาวนานของการก่อตั้ง
To reflect and... Act. The difference between the poor countries and the rich ones is not the age of the country.

เพราะประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2000 ปี เช่นประเทศอินเดีย และอียิปห์ ยังคงยากจน
This can be shown by countries like India & Egypt, that are more than 2000 years old and are poor.

แต่ประเทศเกิดใหม่เช่น แคนาดา และนิวซีแลนด์ ซึ่งเมื่อ 150 ปีที่แล้วยังไม่มีอะไรเลย กลับเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วและร่ำรวย
On the other hand, Canada, Australia & New Zealand, that 150 years ago were inexpressive, today are developed countries and are rich.

ความแตกต่างระหว่างประเทศที่ร่ำรวยและยากจน ไม่ได้อยู่ที่ทรัพยากรธรรมชาติ
The difference between poor & rich countries does not reside in the available natural resources.

ประเทศญี่ปุ่นซึ่งมีอาณาเขตจำกัด และมีพื้นที่ 80% เป็นภูเขา มีพื้นที่ไม่เพียงพอสำหรับกสิกรรมและการเลี้ยงสัตว์ แต่เป็นผู้นำเศรษฐกิจอันดับสองของโลก ญี่ปุ่นเหมือนโรงงานลอยน้ำ สั่งซื่อวัตถุดิบจากประเทศต่าง ๆ เพื่อผลิตสินค้าอุตสาหกรรมส่งไปขาย
Japan has a limited territory, 80% mountainous, inadequate for agriculture & cattle raising, but it is the second world economy. The country is like an immense floating factory, importing  raw material from the  whole world and exporting manufactured products.

ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ซึ่งไม่ได้ปลูกต้น cocoa แต่กลับผลิตช็อคโคแล็ตที่ดีที่สุด ในพื้นที่อันจำกัด ชาวสวิสเลี่ยงสัตว์และเพาะปลูกได้ 4 เดือนท่านั้นต่อปี แต่พวกเขาก็มีผลิตภัณฑ์นมที่มีคุณภาพดีที่สุด สวิสเซอร์แลนด์เป็นประเทศเล็กแต่มีภาพลักษณ์ของความมั่นคง  มีระเบียบและอุตสาหะ ทำให้เป็นที่ตั้งของธนาคารที่ปลอดภัยทีสุด
Another example is Switzerland, which does not plant cocoa but has the best chocolate of the world. In its little territory they raise animals and plant the soil during 4 months per year. Not enough, they produce dairy products of the best quality. It is a small country that transmits an image of security, order & labor, which made it the world’s strong safe.

ผู้บริหารจากประเทศที่ร่ำรวยซึ่งติดต่อกับผู้บริหารในประเทศที่ยากจน ให้ความเห็นว่า ไม่มีความแตกต่างในระดับสติปัญญา
Executives from rich countries who communicate with their counterparts in poor countries show that there is no significant intellectual difference.

เชื้อชาติหรือสีผิวก็ไม่ใช่สิ่งทีสำคัญ ผู้ลี้ภัยที่ได้รับการตราหน้าว่าขี้เกียจในประเทศที่จากมา กลายเป็นคนที่ขยันขันแข็งในประเทศแถบยุโรปที่เขาอยู่
Race or skin color are also not important:immigrants labeled lazy in their countries of origin are the productive power in rich European countries.

ถ้าอย่างนั้น อะไรคือความแตกต่าง
What is the difference then?

ความแตกต่างอยู่ที่ทัศนคติของคนซึ่งหล่อหลอมโดยการศึกษาและวัฒนธรรม
The difference is the attitude of the people, framed along the years by the education & the culture.

เมื่อวิเคราะห์พฤติกรรมของคนในประเทศที่พัฒนาและร่ำรวย เราพบว่าส่วนใหญ่จะปฏิบัติตามกฎดังนี้
On analyzing the behavior of the people in rich & developed countries, we find that the great majority follow the following principles in their lives:

1. ศีลธรรมและจรรยาบรรณ  2. คุณธรรม 3. ความรับผิดชอบ
4. การเคารพกฎหมายและกฎเกณฑ์ 5. การเคารพสิทธิของผู้อื่น 6. การรักในการงาน
7. การอดออมและการลงทุน 8. ความตั้งใจที่จะทำสิ่งที่เหนือกว่า 9. การตรงต่อเวลา
1. Ethics, as a basic principle. 2. Integrity. 3. Responsibility.
4. Respect to the laws & rules. 5. Respect to the rights of  other citizens. 6. Work loving.
7. Strive for saving & investment. 8. Will of super action. 9. Punctuality.

ในประเทศที่ยากจน มีคนส่วนน้อยเท่านั้น ที่ปฏิบัติตามวิธีดังกล่าวในการดำเนินชีวิต
In poor countries, only a minority follow these basic principles in their daily life.

เราไม่ได้ยากจนเพราะไม่มีทรัพยากรธรรมชาติ หรือเพราะว่าธรรมชาติโหดร้ายต่อเรา
We are not poor because we lack natural resources or because nature was cruel to us.

เรายากจนเพราะเราไม่มีทัศนคติที่ดี เราไม่มีความตั้งใจที่จะปฏิบัติตามกฎและถ่ายทอดหลักการพื้นฐานของประเทศที่มั่งคั่งและร่ำรวย
We are poor because we lack attitude. We lack the will to comply with and teach these functional principles of rich & developed societies.